‘Bonaire heeft een plekje in mijn hart’

De 25-jarige Kristel is getrouwd met Elbert en houdt van lezen, fotograferen en creatief bezig zijn. Ze werkt als Persoonlijk Begeleider bij Profila Zorg. Daar begeleidt ze mensen met een licht verstandelijke beperking in combinatie met verslaving en psychische problematiek. In 2014 deed zij een bijzondere eindstage: ze vertrok voor vijf maanden naar het eiland Bonaire om daar werkervaring om te doen. Ze liep stage in Krusada, een mannenopvang voor verslaafden. Benieuwd naar haar ervaring? Lees snel verder!

Hoe ben je op het idee gekomen om een paar maanden naar Bonaire te gaan?
Tijdens mijn laatste jaar van mijn opleiding SAW (Sociaal Agogisch Werk) was het lastig om een stageplaats te vinden. Ik wilde al langer ervaring opdoen in het buitenland, maar alleen in een land waar Nederlands gesproken werd. Dit is in Bonaire het geval. Samen met een klasgenootje hebben we contact opgenomen met Krusada. De sollicitatieprocedure duurde best lang door tijdsverschil en drukte. We hadden onze sollicitatiegesprekken via Skype. Eind 2013 werd ik aangenomen en begin februari 2014 zat ik in het vliegtuig, samen met mijn klasgenootje Matanja, richting Bonaire!

Kun je wat vertellen over het eiland Bonaire?
Bonaire is een prachtig tropisch eiland en een geliefd vakantieplekje voor veel (bekende) Nederlanders. Bij Bonaire denk je aan veel zon, mooie stranden en uitgestrekte flora en fauna. Maar er is ook een andere kant die vakantiegangers niet zien: er heerst namelijk veel ellende en armoede en de verslavingsproblematiek is schrijnend. Veel mensen zoeken hun toevlucht tot drugs. De drempel om te gebruiken is laag want drugs is makkelijk te verkrijgen en erg goedkoop. Zelf woonden wij in het ‘arme’ gedeelte, in Antriol. Hier stond het vrijwilligershuis van Krusada. Er liepen overal mieren en vaak ook kakkerlakken. We hadden alleen koud water tot onze beschikking. Op de laatste dag reden wij door een prachtig villawijk met grote huizen en mooie zwembaden. Het verschil tussen arm en rijk vond ik erg indrukwekkend en heftig!

Door het warme klimaat is het leven op Bonaire heel anders dan in Nederland: alles gaat er veel rustiger aan toe. Ook moet je in Nederland presteren en er leuk uit zien. Dit telt helemaal niet op Bonaire! De mensen op Bonaire zijn erg vriendelijk. Maar waar ik niet aan kon wennen was het gedrag van sommige mannen. Ze toeteren, roepen en fluiten naar je en vragen of je mee naar huis gaat. We mochten daarom ’s avonds niet alleen over straat.

De huizen op Bonaire hebben allemaal verschillende kleuren, zodat de kwade geesten niet per ongeluk het verkeerde huis binnengaan. Ook zie je overal op straat geiten, ezels, honden en zwijnen.

Je hebt stagegelopen bij de mannenopvang. Kun je hier wat meer over vertellen?
Stichting Krusada is een christelijke stichting die mensen op Bonaire helpt naar een verslavingsvrij leven. Het mannencentrum is dé plek waar mannen het gevecht aangaan om van hun verslaving af te komen. Hier worden zij 24 uur per dag en 7 dagen per week opgevangen in het landhuis. Er is ruimte voor zes cliënten. Er worden trainingen gegeven over emoties, verslavingsweerbaarheid, creatieve training en Bijbelstudie. Daarnaast hebben de gasten arbeidstraining: ze werken in de werkplaats, op het terrein of bij het groenproject. Ik begreep wel dat er inmiddels veel veranderd is bij Krusada.

Hoe was het om als jong meisje bij deze doelgroep te werken?
De gasten vonden het vaak moeilijk om zich aan regels te houden, ze wilden graag weg en vonden het moeilijk om te stoppen met hun verslaving. Dit leverde veel conflicten op. De agressie vond ik soms wel lastig, maar juist op Bonaire heb ik geleerd om met agressie om te gaan. Wat mij het meeste is bijgebleven is dat de gasten erg flirterig waren. Ik kreeg dan ook verschillende huwelijksaanzoeken. Ik heb daar echt moeten leren om mijn grenzen aan te geven! Met de doelgroep heb ik een enorme band opgebouwd. Ik weet nog hoe lastig de mannen het vonden dat ik wegging. Ik heb genoten om met deze groep te werken!

Wat is het meest heftige dat je hebt meegemaakt tijdens de stage?
Op Bonaire heerst een enorme geestelijke strijd. Dit merkte je als je naar Gods woord wilde leven en je het evangelie door wilde geven. In Nederland loopt de duivel op sokken, maar op Bonaire hoor je hem op klompen lopen! Hoe dichter wij de gasten bij God wilden brengen, hoe harder de duivel trok. Ik herinner mij dat een gast mij vroeg om voor een andere gast te bidden. Volgens hem was hij bezeten door de duivel. Tijdens het gebed merkte ik zo’n strijd! Ik kan het niet goed uitleggen, maar ik merkte echt dat de duivel aan het trekken was. Tegelijkertijd moest ik dus ook bidden voor mijn eigen bescherming. Toen pas merkte ik hoe sterk de duivel is en hoe graag hij mensen bij God vandaan wil houden.

Tijdens mijn periode op Bonaire hoorde ik veel schrijnende verhalen. Mannen die acht vrouwen hadden en daarbij totaal tien kinderen… Voor geen één kind werd de verantwoording genomen. Getrouwde collega’s probeerden daar ook echt een voorbeeld te zijn.

Wat deed je nog meer in Bonaire, naast het werk in de mannenopvang?
Samen met mijn huisgenootjes en collega’s bezochten we vaak de mooiste plekjes op Bonaire. We maakten met elkaar uitstapjes naar het strand, bezochten de ezelopvang en het Washington Slagbaai Park… Te veel om op te noemen! We hadden ook teammomenten waarbij we als Krusada-familie bij elkaar kwamen voor Bijbelstudie, gebed, intervisie of informatiebijeenkomsten.

Wat heeft deze periode met jou persoonlijk gedaan?
Bonaire heeft, sinds mijn stage, een plekje in mijn hart en gaat er nooit meer uit! Ik ben God dankbaar voor de periode die ik op Bonaire mocht zijn. Ik heb er ontzettend veel geleerd, ben gegroeid en sterker geworden. En ik heb daar veel lieve mensen leren kennen!

Toen ik op zoek was naar een stageplek heb ik dit, in gebed, bij God gelegd en Hem gevraagd of Hij de weg wilde leiden: dat als het Bonaire mocht zijn Hij daarheen deuren wilde openen. Ondertussen bleef ik nog steeds in Nederland solliciteren, maar werd ik nergens aangenomen. De deuren in Nederland gingen dicht, maar de deur naar Bonaire ging open. Ik ben er van overtuigd dat Hij mij daar wilde hebben en nu ik er op terug kijk weet ik het helemaal zeker. God heeft mij daar echt gevormd.

Heb je last gehad van heimwee?
Aan het begin had ik best last van heimwee. Ik vond het lastig om voor het eerst van mijn leven te vliegen en langer dan één week van huis te zijn. Maar ik besloot om mezelf volledig op Bonaire te richten, want dat zou voor een paar maanden mijn ‘thuis’ zijn. Na ongeveer drie maanden was ik helemaal gewend op Bonaire. Ik herinner me nog goed dat het tijd was om terug naar Nederland te gaan… Wat een moeite had ik daarmee! Ik wilde nog zo graag op Bonaire blijven. Ook omdat ik in Nederland klaar zou zijn met school en nog geen werk had. Maar wat het vooral lastig maakte was dat ík was veranderd, maar de mensen in Nederland niet. Daardoor moest ik in Nederland erg wennen en verlangde ik terug naar Bonaire.

Dat kan ik me voorstellen… Wil je nog een keer terug?
Ja, ik wil zeker een keer terug! In 2016 ben ik nog een keer terug geweest toen een vriendin daar stage liep. En uiteraard wil ik graag Bonaire aan mijn man laten zien. Want ja, Bonaire is toch een beetje mijn tweede thuis!

Welke tips wil je meegeven aan anderen die overwegen om een periode naar het buitenland te gaan?

• Een periode in het buitenland is echt de moeite waard en je leert jezelf ontzettend goed kennen!
• Belangrijk is om het samen met God te doen, bidt erom en vraag of God de weg wijst. Zoek in het buitenland ook een kerk waar je je thuis voelt.
• Wanneer je samen met iemand anders gaat zorg er dan voor dat je weet wat je aan elkaar hebt.
• Realiseer je dat het (vooral de eerste weken)niet makkelijk zal zijn! Je zult tijd nodig hebben om te wennen aan het tijdsverschil, temperatuur, collega’s en het werk.
• Zorg dat je zowel in Nederland als in het buitenland een contactpersoon hebt met wie je dingen kunt delen.
• Vergeet niet om je financiën goed op een rijtje te zetten! Het zou jammer zijn als je terug komt en met een enorme schuld zit.
• En wat helemaal belangrijk is: geniet ervan! Probeer alle mooie dingen die je meemaakt op te schrijven. Het is zo leuk om dat later nog eens terug te lezen!

Ben jij ook voor langere tijd in het buitenland geweest of zou je het graag willen? Laat het weten in de reacties!