Zoals jullie ongetwijfeld weten, is het deze week de ‘Week van het leven’ Een week waarin campagne wordt gevoerd voor betere hulp aan vrouwen die onbedoeld zwanger zijn en voor de bescherming van het ongeboren kind. Zo’n 31.000 abortussen per jaar in Nederland. Vandaag een persoonlijk gedicht waarin ik mijn gedachten deel over dit thema.
Geschreven door Antonet
De week van het leven
Die kreeg voor mij een andere betekenis
omdat mijn dochter vaak een reden is
om weg te laten halen
Om mijn dochter met haar Downsyndroom
haar éne extra chromosoom
maar weg te laten halen
Ik hoor:
‘Als je het geweten had
was het er dan geweest?’
‘Als mij het overkomen was
was het er niet geweest’
Een kind wordt ‘het’ alsof het niets is
alsof ‘het’ dan toch geen leven is
Een baby wordt een klompje cellen
een klein mensje met een ziel
– wat niets heeft te vertellen –
Ik hoor:
‘Je had het kunnen weten
heb je dan geen test gedaan?’
‘Ik had haar niet graag laten zien
en zou me schamen voor ‘t bestaan’
Dit speelt niet alleen bij Downsyndroom,
want abortus wordt voor veel zo heel gewoon.
Maar mijn dochter heeft het recht te leven,
omdat haar leven door God ons is gegeven.
Hij was het die haar maakte, precies zoals ze is.
met haar (en alle anderen) is helemaal niets mis.
God is de Schepper van al het ongeboren leven,
het recht om ‘weg te laten halen’ is niet aan ons gegeven.
Wat ik graag nog wil zeggen (naast de inhoud van dit gedicht) is dat ik weet dat er achter een abortus vaak heel veel pijn en verdriet schuilt. Dat er, voor die keuze wordt gemaakt, al vaak veel ellende speelt, angst, onzekerheid. Daaraan wil ik zeker niet voorbij gaan. Ik wil vandaag niet zeggen dat de keuze voor abortus (te) makkelijk wordt gemaakt. Ik wilde alleen laten weten dat het me raakt. Omdat bij zo’n 250 abortussen Down een reden is. Omdat ik van mensen hoor dat ik die keuze had gehad (als ik me had laten testen). Maar er is ook een andere keus. Een keuze voor het leven!
Recente reacties