Vandaag staat de eerste blog van Anne online. Ze geeft ons een kijkje in haar leven in een woongemeenschap.
Door gastblogger Anne
“Tot ons huwelijk in september 2018 woonden Jaap Jan en ik allebei nog op onszelf in een studentenkamer. We studeerden beiden nog en hadden allebei een bijbaan in een theater. Daarmee was het behoorlijk lastig om een huis te vinden: we stonden niet ingeschreven voor de sociale huur in Den Haag, kopen was geen optie en ook de vrije sector was niet te betalen voor ons. In onze zoektocht naar een huis kwamen we uit bij het idee van een woongemeenschap; zou dat niet wat voor ons zijn?”
“We gingen op internet wat zoeken naar woongroepen in Den Haag en we kwamen uit bij Centraal Wonen Houtwijk. Toevallig was één van de huisgenoten van Jaap Jan daar opgegroeid en haar ouders woonden daar ook nog steeds, dus we hadden zo al een mooie ingang. Maar voordat je er kunt komen wonen, gaat er nog een heel proces aan vooraf: je woont eerst een rondleiding bij (een soort open dag), dan schrijf je een motivatiebrief en als die aanspreekt binnen de woongroep word je uitgenodigd voor een kennismakingsgesprek. Als dat ook positief verloopt, kom je op de geïnteresseerdenlijst. Dan is het afwachten tot er een woning vrijkomt en je uitgenodigd wordt. Als er een woning vrijkomt, wordt er namelijk gekeken naar de grootte van de woning (een gezin met twee kinderen bijvoorbeeld kan niet in een tweekamerappartement) en ook wie er op dat moment het beste past in de samenstelling van de woongemeenschap qua leeftijd en kwaliteiten. Het is heel bijzonder hoe het voor ons gelopen is, want een paar weken voordat we gingen trouwen, kregen we een telefoontje: er was een tweekamerwoning vrijgekomen voor ons! We kregen een bezichtiging en hoewel het niet groot was, zeiden we gelijk ja en een paar dagen na onze trouwdag kregen we de sleutels van ons huisje. Inmiddels wonen we er nu bijna 2,5 jaar en het bevalt ons heel goed. “
“Onze woongroep is met ongeveer 50 huishoudens best een grote woongemeenschap, maar iedereen heeft een zelfstandige woning, variërend van een studio tot een huis met vijf kamers. Alle woningen hebben een eigen keukenblok en badkamer. Verder hebben we een heel aantal gezamenlijke ruimtes: zo is er een grote zaal met bar, twee huiskamers, meerdere wasruimtes, een muziekkamer, een kledingruilkamer, een meditatieruimte, een aantal logeerkamers, een klusruimte, een creatieve ruimte en zelfs een sauna. Daarnaast is het gebouw rondom een prachtige gemeenschappelijke tuin gebouwd, waar onze woning ook op uitkijkt. De samenstelling van de bewoners is heel gevarieerd: er wonen zowel singles als stellen als gezinnen, de jongste is vijf en de oudste is ver in de tachtig. Ook qua geloof en spiritualiteit zijn er veel verschillende stromingen vertegenwoordigd.”
“Het wonen in een woongemeenschap moet wel bij je passen. Als je liever anoniem blijft in de buurt waar je woont en het prima vindt om je buren niet te kennen, dan kun je beter ergens anders gaan wonen. Wij vinden het wel belangrijk om in contact te staan met anderen, iets voor elkaar te kunnen betekenen en met elkaar aan iets te werken. Zeker in de stad vind ik het echt een mooie woonvorm. In een dorp heb je denk ik toch sneller contact met elkaar en is dat gevoel van saamhorigheid over het algemeen wat vanzelfsprekender. Onze woongroep is zo ingericht dat je makkelijk met elkaar in contact blijft. Natuurlijk door de gezamenlijke ruimtes, maar ook door de verschillende activiteiten. Zo zijn er normaal gesproken bijvoorbeeld koffieochtenden en barmiddagen in het weekend en ook is er elk jaar een groot feest om de ‘verjaardag’ van de woongroep te vieren. Ook door het deelnemen aan de verschillende werkgroepen blijf je als vanzelf met elkaar in contact.”
“Ik zie veel voordelen aan het wonen in een woongemeenschap, en om eerlijk te zijn vind ik dat er weinig nadelen zijn. Beslissingen nemen met zo’n grote groep mensen is soms best ingewikkeld en tijdrovend, omdat de meningen flink uiteen kunnen lopen. Maar uiteindelijk leer je daar ook allemaal weer van. Juist omdat de woongemeenschap een soort maatschappij in het klein is, leer je met allerlei verschillende mensen om te gaan. Ik denk wel dat het goed zou zijn voor de woongroep als er meer doorstroom zou zijn. De laatste jaren is er erg weinig doorstroom – wij zijn de nieuwste bewoners terwijl we hier al 2,5 jaar wonen. We willen ook doorverhuizen naar een grotere woning omdat we in de toekomst graag kinderen zouden krijgen, maar op dit moment is er nog geen uitzicht op een ander huis binnen deze woongroep. Als dat niet verandert, zullen we toch ergens anders een huis moeten gaan zoeken, hoe jammer het in dat geval ook zou zijn om Centraal Wonen te moeten verlaten.”
“Wat ik mooiste vind aan het wonen in een woongroep, is dat iedereen voor elkaar klaar staat. Je kunt altijd even aanbellen bij iemand als je een vraag hebt of ergens hulp bij nodig hebt. Of je kunt een mailtje sturen, dan heb je binnen de kortste keren wel iemand voor je deur staan. Laatst was onze ovenschaal kapot gevallen dus ik had gemaild met de vraag of we er eentje mochten lenen van iemand, binnen tien minuten had ik al vijf reacties. Het mooie is dat het als een soort ketting werkt: iemand leent ons een ovenschaal, wij helpen een buurvrouw met haar computer, zij kookt voor een buurman, en hij helpt weer iemand anders met een kapotte fiets. Dit is zo’n mooie manier van verbondenheid en saamhorigheid, omdat iedereen iets bij te dragen heeft op zijn of haar eigen manier.”
Heb je nog vragen voor Anne of zijn er dingen die je wilt weten? Mail dan naar info@theetijd.net of laat een reactie achter onder de post op Instagram. I.v.m. met veel spam, zijn de reacties op de website tijdelijk uitgeschakeld.
😀 leuk 😀