Onze nieuwe serie heeft als thema ‘familie’. Als eerste een interview met Henrieke Schouten – Bouw over haar recent verschenen boek ‘Gezinsvorming in een gebroken wereld’. Want in een gezin begint je familie, toch? Ik kan het boek van harte aanraden als je op zoek bent naar meer duidelijkheid over gezinsvorming in Bijbels perspectief.
Geschreven door Suzanne
Serie ‘Familie’- deel 1
Wie ben je?
Ik ben Henrieke Schouten, getrouwd met mijn jeugdliefde Maarten. We ontvingen samen vijf kinderen uit Gods hand. Na de middelbare school heb ik de opleiding HBO Verpleegkunde gedaan en me gespecialiseerd in de GGZ. Na mijn opleiding ben ik gaan werken in het psychiatrische ziekenhuis van Ermelo. Daar werkte ik afwisselend op de gesloten en open afdeling van de volwassenzorg en de verslavingszorg. Vanaf de geboorte van onze derde dochter op basis van een invalcontract. Na de geboorte van onze jongste ben ik gestopt met het werken buitenshuis. De Heere riep me tot deze moedertaak en gedurende de groei van ons gezin heb ik er vrede in gevonden dat dit met fulltime taak is.
Hoe kwam je op het idee om een boek te schrijven over het thema ‘gezinsvorming’?
Tijdens de groei van ons gezin ontstonden er bij ons allerlei vragen waar we samen antwoorden op zochten. Mede doordat vruchtbaarheid bij ons niet vanzelfsprekend was, was ik geboeid door wat de Heere hierover in Zijn Woord sprak. Regelmatig was het een gespreksonderwerp met andere christelijke vrouwen en zusters. Toen we na de geboorte van onze jongste hoorden dat een nieuwe zwangerschap uitgesloten zou zijn, kreeg ik steeds meer verlangen om onze zoektocht op papier te zetten om zo andere (jonge) stellen een handreiking te bieden. Toen ik contact zocht met de Banier, waren ze vanaf het begin enthousiast. Ook werd er vanaf het begin de mogelijkheid besproken voor een samenwerking met de NPV. Het werd voor mij duidelijk dat dit een roeping van God was.
Wat heeft je tijdens het schrijfproces zorgen gebaard of juist bemoedigd?
Ik begon te schrijven kort voordat de Corona crisis uitbrak. Dat zorgde ervoor dat ik weinig tijd had om te schrijven, maar lange perioden druk was met thuisonderwijs. Bovendien kreeg ik in die periode ook meer last van mijn terugkerende nierstenen. Bij elkaar bleek de berg daardoor soms hoger dan gedacht. Het kostte me vaak moeite om de zorg voor het gezin te combineren met het schrijven. Tot mijn man aanbood om één dag per week vrij te nemen en mij daarmee ruimte gaf om te schrijven. Ik trok me hele dagen terug in de bibliotheek van Apeldoorn. Bovendien had ik een geweldige redacteur, die me door de schrijversdips heen hielp. Achteraf ben ik blij dat het hele proces bijna twee jaar heeft geduurd, want daardoor was er genoeg ruimte voor het hele denkproces.
Je boek is heel evenwichtig en belicht veel verschillende facetten. Hoe maakte je de keuzes voor de inhoud?
Dankjewel! Ik ben zelf ook enorm dankbaar met hoe het boek uiteindelijk is geworden. Het was voor mij vanaf het begin duidelijk dat het een ‘handreiking’ moest worden. Handvatten die je kunnen helpen om zelf een visie te bepalen en keuzes te maken. Gezinsvorming is uiteindelijk een onderwerp waar je samen uit moet komen, biddend om Gods leiding. Er zijn geen pasklare antwoorden op te geven, zowel niet vanuit Gods Woord als vanuit de praktijk. Ieders leven verloopt anders. De Bijbel geeft wel veel leidraden en dat komt in het hele boek terug. Bovendien wilde ik graag de gebrokenheid bespreekbaar maken. Vanuit idealisme zouden we hele andere keuzes maken, dan wanneer we rekening houden met de gebrokenheid waarin we leven.
Inmiddels ligt je boek alweer een tijdje in de winkel. Welke reacties heb je gekregen?
De uitgever had me er van tevoren al een beetje op voorbereid dat ik vast veel reacties zou krijgen en dat bleek ook zo te zijn. Ik was enorm verbaasd dat de eerste druk al na vier maanden uitverkocht was. Het boek blijkt echt een antwoord te geven op veel vragen die christelijke stellen hebben. Ik ben erg blij met de vele bemoedigingen die ik van lezers krijg. Zowel jonge stellen, als mensen die al achter hun vruchtbare leven staan. Ik vond het ook fijn om reacties te krijgen van huisartsen, verloskundigen en kraamverzorgsters. Natuurlijk zijn er ook kritische reacties, want het is een onderwerp waarover mensen heel verschillend denken. Ik begrijp ook dat het boek soms wat schuurt met de overtuigingen en tradities die er tot nu toe vaak zijn geweest in onze reformatorische gezindte. Maar ik ben blij dat er mensen zijn die de moeite nemen om dit met me te delen. Het is altijd opscherpend, zeker nu ik ook vaak in kerkelijke gemeentes kom om lezingen te geven. Het is helpend om verschillende overtuigen te kennen, zodat er een open gesprek kan plaatsvinden.
Een recensie in het RDMagazine (11 december 2021) gaf aan dat je niet helemaal consistent bent in je gedachtegang, wanneer je schrijft over Gods opdracht om kinderen voort te brengen. Je stelt dan de vraag wanneer en op welke manier we aan die roeping moeten beantwoorden. Waarom koos je voor deze ‘ruimte’ in je stellingname?
De belangrijkste reden voor deze ruimte is de werkelijkheid van ons bestaan. We leven immers in een wereld waarin we rekening moeten houden met gebrokenheid. Ook in christelijke gezinnen komt dit veelvuldig voor. Ik denk dat hier mijn hulpverleners hart klopt. Ik heb veel leed gezien in gezinnen en in het persoonlijke leven van een vader of een moeder. Ja, God roept een getrouwd stel op om vruchtbaar te zijn, maar deze oproep geeft God ons met een grote eigen verantwoordelijkheid. We mogen Hem daarin gehoorzaam volgen, maar de manier waarop kunnen we zelf bepalen. Het is voor mij duidelijk dat Gods zorg voor het gezin een hoge prioriteit heeft en dat Hij ons ook veel tijd en ruimte geeft om dit op een wijze in te vullen die bij onze omstandigheden past, zonder op een ‘wereldse’ manier te plannen. En daarin speelt ook ons gevoel en ons verlangen een grote rol. Ons gevoel is samen met ons verstand een hele goede richtingaanwijzer in het vormen van ons gezin.
Wat heeft het schrijven en het uitbrengen van het boek je gekost, maar ook gebracht?
Ik ben heel blij dat het boek stellen helpt om op een Bijbelse manier na te denken over gezinsvorming. Ik ben de Heere dankbaar dat ik deze roeping van Hem gekregen heb om dit onderwerp bespreekbaar te maken. Naast het moederschap mag ik me nu ook schrijver noemen en geef ik regelmatig lezingen. Ik ben blij om te merken dat er door het lezen van m’n boek meer openheid komt in het spreken over dit onderwerp. Het brengt me dus: veel voldoening en dankbaarheid.
Dit wil ik Theetijd-lezeressen graag meegeven als het gaat om gezinsvorming:
Neem samen als stel de tijd om je gezin te vormen. De Heere geeft ons (bij leven en welzijn) een lange periode van vruchtbaarheid waarin we ons gezin mogen vormen. Neem de tijd om te herstellen en je kinderen te koesteren. Laat God hierin je Leidsman zijn, leg je vragen en (on)mogelijkheden aan Hem voor en maak samen keuzes. Geef bovendien je tijd aan de belangrijke roeping van het ouderschap. Geef je kinderen een christelijke vorming mee. Breng je kinderen zo dicht mogelijk aan de voeten van de Heere Jezus. Praat en bid met ze, in afhankelijkheid van de werking van Zijn Geest.
Bedankt Henrieke, dat je ons een kijkje achter de schermen en in je hart wilde geven!
Recente reacties