En het Woord is vlees geworden, en heeft onder ons gewoond… Johannes 1 : 14
Er ligt een heerlijke troost in de gedachte dat Hij, Die God is, eens een Kind was. Ik kan met al mijn kleine zorgen, hoe onbetekenend en kinderlijk ook, naar Hem gaan, want Hij is eens Kind geweest. De groten van de aarde bespotten een armoedig kind misschien en zeggen: ‘Jullie zijn te min voor ons om jullie op te merken en jullie moeite is te gering om ons medelijden op te roepen.’ Dan herinner ik me met nederige vreugde dat de Koning van de hemel in doeken werd gewikkeld en gedragen in de armen van een vrouw. Daarom kan ik Hem al mijn verdriet vertellen. Hoe wonderlijk dat Hij Kind is geweest en toch God is, gezegend tot in eeuwigheid! Het heilig Kind Jezus overbrugt de kloof tussen mij en God.
Niets levert een heerlijker lied op dan dit: de Godheid Die Zich neerbuigt tot in de zwakheid van de mensheid. Toen God Zijn macht liet zien in de werken van Zijn handen, zongen de morgensterren tezamen en de kinderen Gods juichten. Maar als God Zichzelf openbaart, welke muziek voldoet dan als groot loflied van aanbiddende verwondering? Als wijsheid en macht zichtbaar zijn, zijn dat slechts eigenschappen van God, maar in de menswording van Christus openbaarde de Goddelijke Persoon Zichzelf, hoewel Hij in zekere mate verborgen bleef in minderwaardig stof.
Aarde en hemel verwonderen zich over de neerbuigende genade waardoor het Woord vlees is geworden en onder ons heeft gewoond.
Nooit mogen we denken dat God in de hoogte onverschillig staat ten aanzien van de behoeften en noden van mensen, want Hij heeft ons bezocht in onze nederige staat. We hoeven niet langer te klagen dat we nooit kunnen delen in de zedelijke heerlijkheid en zuiverheid van God, want als God vanuit de heerlijkheid tot Zijn zondige schepsel kan neerdalen, is het minder moeilijk voor Hem om dat schepsel, gewassen en gezuiverd door het bloed, door de sterrenhemel heen te dragen, zodat de verlosten voor eeuwig met Hem op Zijn troon kunnen zitten.
Laten we niet langer in sombere droefheid dromen dat we niet meer tot God kunnen naderen. Hij kan onze gebeden echt horen en onze noden verlichten, want Jezus is been van ons been en vlees van ons vlees geworden en Hij heeft die nieuwe en levende weg geopend, door Zijn hoofd voor ons te buigen. Daardoor mogen we met vrijmoedigheid komen en hebben we toegang tot de troon van de hemelse genade.
Dit stukje is overgenomen uit ‘Hij komt de volken troosten’ – Advent en Kerst met C. H. Spurgeon. Een prachtig boekje wat ik van harte wil aanbevelen. Ik hoop dat dit stukje tot aansporing en bemoediging mag zijn voor jou als lezeres van Theetijd.
Namens ons team wensen we jullie van harte gezégende Kerstdagen toe!
Recente reacties