Geschreven door Nelleke
Vorig jaar kreeg ik voor mijn verjaardag het boek ‘Elke Dag Nieuw’, geschreven door Elise Pater-Mauritz. “Een boek wat ik eigenlijk om de zoveel tijd zou moeten lezen” zei ik tegen mijn man. Om mezelf scherp te houden. Maar ook ter bemoediging. Elise neemt je in dit boek mee door de Bijbel, op zoek naar Gods roeping voor moeders en de verwachting die er is in Hem. Ik heb zoveel aan dit boek (gehad)! Een aanrader dus. Een poosje later gaf Elise een nieuw boek uit: ‘Moeskruid’. Hierin schrijft ze over stille tijd. Wij gaven jullie de mogelijkheid om vragen te stellen aan Elise. Vandaag lees je haar antwoorden!
Omdat wij sommige vragen meerdere keren binnenkregen of omdat sommige vragen op elkaar leken heb ik sommige vragen samengevoegd. Dat is de reden waarom er geen namen achter de vragen staan.
Algemeen
Waarom ben je gaan schrijven?
Moeder worden vond ik tegelijkertijd bijzonder én een echte zoektocht. Aan de ene kant vond ik het een grote verantwoordelijkheid, maar hoe ik dat moest invullen wist ik niet goed. Ik voelde me onrustig en onvoldaan en twijfelde of wat ik deed wel nuttig was. Ik vond niet altijd vreugde in mijn leven als vrouw en moeder. In mijn worsteling stuitte ik op diverse Amerikaanse websites met bemoedigingen voor moeders. Hoe mooi zou het zijn als er ook zoiets in het Nederlands was, dacht ik. Na de geboorte van ons derde kind in 2016 ben ik gestopt met werken. Toen ben ik begonnen met elkedagnieuw.nl, een weblog met artikelen over het huwelijk, over vrouw-zijn, het moederschap, huisgodsdienst en opvoeding.
Ik hoop dat ik door middel van de artikelen op Elke Dag Nieuw en door het boek moeders bemoedigd worden in hun roeping, zodat ze zichzelf gaan zien als het middel dat de Heere gebruikt om Zijn werk te doen in de levens van kinderen. Dat is het belangrijkste doel: Gods eer en de uitbreiding van Zijn Koninkrijk.
Zou je misschien een korte samenvatting van jouw boeken willen geven?
Het boek Elke dag nieuw – roeping en verwachting voor moeders vandaag gaat over moederschap bij een open Bijbel. Het begint vanuit de vraag: hoe vind ik echte vreugde in mijn moederschap? Die vreugde blijkt te vinden te zijn in twee elementen: roeping en verwachting. In het boek gaat het over huwelijk, moederschap en huishouden in dat licht: het licht van de eeuwigheid.
Het boek Moeskruid – stille tijd voor vrouwen vandaag is voor een bredere doelgroep geschreven (alle vrouwen). Het gaat over stille tijd. Hoe vind ik de tijd om stille tijd te houden? Wat doe je bij een open Bijbel? Hoe kan ik mij concentreren in het gebed? Waar ‘moet’ ik allemaal voor bidden en hoe dan?
Hoe ben je op de titel ‘Moeskruid’ gekomen?
Als je een moestuin hebt, dan weet je dat dat veel werk is. Je moet zaaien, water geven, onkruid wieden en dagelijks zorgen voor je planten. Doe je dat niet, dan hoef je geen goede oogst te verwachten. Tegelijk weet je dat je afhankelijk bent van de weersomstandigheden. Laat de zon zich niet zien, dan worden je tomaten niet rijp. Regent het te veel, dan beschimmelen je gewassen. In onze stille tijd is het ook zo: de Heere geeft ons de opdracht om te werken: we moeten zelf dagelijks de Bijbel open doen en bidden. Tegelijk weten we dat we het niet kunnen zonder Gods zegen. We moeten en mogen het alleen van Hem verwachten. Daar herinnert het woord Moeskruid me aan.
Moeskruid is ook een acronym. Elke letter van het woord staat voor een onderdeel van onze stille tijd. Aan de hand van de letters van het woord Moeskruid ga ik ik in het boek op deze elementen in. Deze manier van stille tijd houden heb ik daarom de Moeskruid-methode genoemd.
Stille tijd
Ik merk dat stille tijd er vaak bij in schiet of dat ik snel denk: ‘Ik ben nu te moe’. Overdag ben ik altijd samen met de kinderen. Hoe kun je ervoor zorgen dat je wel steeds stille tijd neemt? En hoe maak ik daar tijd voor vrij?
Voor mij is het enige moment om rustig stille tijd te kunnen houden ’s morgens voor de kinderen wakker worden. Dat gaat echt wel eens mis. Als ik te moe wakker word of er te laat uit kom… Op tijd naar bed gaan ’s avonds, dat is niet mijn sterke kant. Maar een ander moment op de dag lukt mij ook niet. Daarom blijf ik dit toch proberen en het is vaak ook een heel fijn moment, als het nog rustig is in huis.
Hoewel we stille tijd niet moeten zien als ‘zomaar een gewoonte’, kan het wel een goede gewoonte zijn. Als het eenmaal een gewoonte is om (iets) vroeger op te staan, dan kost het gaandeweg minder moeite om het vol te houden. Doorzetten helpt dus! En vraag het aan de Heere! Hij wil je echt helpen als je Hem vraagt om getrouwheid in het dagelijks Bijbellezen en gebed.
Praktisch gezien is het voor veel vrouwen helpend om een dagelijks berichtje te krijgen van de Moeskruid Bijbelleesgroep. Ik stuur elke dag een Whats’App berichtje aan de 1200 mensen die meedoen. Er staat in welk Bijbelgedeelte we lezen (op dit moment het hele Johannes evangelie) en een aantal vragen daarbij, die je helpen hier over na te denken.
In het boek Moeskruid – gids voor stille tijd voor vrouwen vandaag geef ik veel meer ideeën en tips om standvastig te zijn in het houden van stille tijd. Maar voorop staat dat we het in afhankelijkheid van de Heere mogen doen. En als we struikelen en vallen, mogen we dat aan Hem belijden en opnieuw beginnen!
Leer jij je kinderen ook aan om zelf stille tijd te houden? En zo ja, vanaf welke leeftijd kan je dat doen?
Dit is iets waar ik best lang naar gezocht heb. Ik wilde onze kinderen heel graag de goede gewoonte van dagelijks zelf Bijbellezen en gebed meegeven. Ze lazen een Bijbels dagboekje bij het naar bed gaan, maar ik merkte dat dat dagboekje meer in de plaats kwam van de Bijbel dan dat het hen hielp bij het Bijbellezen. Daarom heb ik hiervoor een methode geschreven: Route 2020 – een jaar lang op reis door de Bijbel. Net als met de Moeskruid Bijbelleesgroep staat hierin voor elke dag een Bijbelgedeelte om te lezen en 1 vraag, waardoor de kinderen zelf goed moeten lezen en over het Bijbelgedeelte na moeten denken. Daarnaast leren kinderen stapje voor stapje ook over het juiste moment om stille tijd te houden, over bidden, over stilte zoeken, enzovoorts.
Ik merk dat dit werkt en ik hoor ook van andere ouders dat het heel positief wordt ontvangen, juist ook door de kinderen.
Voor een kind zelf de Bijbel kan leren lezen is het belangrijk dat hij redelijk vlot kan lezen. Route 2020 is geschikt om te gebruiken vanaf ongeveer halverwege groep 4/ begin groep 5.
Moederschap
Hoe kijk je aan tegen anticonceptie/voorbehoedsmiddelen en gezinsplanning op grond van de Bijbel? Ik geloof dat kinderen door God geschonken worden maar je mag (of moet!) toch ook rekening houden met je eigen (on)mogelijkheden?
De ruimte in dit artikel is te beperkt om recht te doen aan de vraag. Bij gezinsvorming spelen hele persoonlijke omstandigheden. Tegelijk is het ook zo’n voorrecht om door de kinderzegen door de Heere gebruikt te worden als instrument in Zijn hand om te mogen bouwen aan Zijn Koninkrijk.
Ik kan je van harte de keuzehulp anticonceptie van de NPV (link) aanbevelen. Hierin staan ook veel verwijzingen naar goede bronnen. Uiteindelijk zijn dit vragen die je als echtpaar samen in het gebed voor de Heere mag neerleggen en op die manier je weg mag gaan. De keuzehulp van de NPV heb ik daarin zelf als heel helpend ervaren.
De vrouw uit Spreuken 31 wordt ons vrouwen vaak als voorbeeld voorgehouden. Door gezondheidsproblemen kost het mij alleen al veel energie om voor mijn eigen gezin en huishouden zorgen, laat staan om óók ‘mijn handen uit te steken naar de ellendigen en de nooddruftigen’ en mijn huis voor iedereen open te zetten. Toch vraagt God dit wel van ons en hier wil ik ook in gehoorzamen. Maar wat als dat niet lukt?
Ik vind dit een prachtig onderwerp! Voor mij is de geschiedenis uit Mattheüs 25 leidraad:
Alsdan zal de Koning zeggen tot degenen, die tot Zijn rechter hand zijn: Komt, gij gezegenden Mijns Vaders! beërft dat Koninkrijk, hetwelk u bereid is van de grondlegging der wereld.
Want Ik ben hongerig geweest, en gij hebt Mij te eten gegeven; Ik ben dorstig geweest, en gij hebt Mij te drinken gegeven; Ik was een vreemdeling, en gij hebt Mij geherbergd.
Ik was naakt, en gij hebt Mij gekleed; Ik ben krank geweest, en gij hebt Mij bezocht; Ik was in de gevangenis, en gij zijt tot Mij gekomen.
Dit is waarop wij geoordeeld worden. Hebben we de hongerigen te eten gegeven? De vreemdelingen geherbergd? Hebben we naakten gekleed en zieken bezocht? Als je iets van de liefde van de Heere Jezus mag leren kennen in je leven dan worden deze zaken als het goed is een prioriteit. En ook als je hier nog zo mee worstelt dan kan dit een hele zegenrijke weg zijn. Wat is het mooi om je buren aan je tafel uit te nodigen en na het eten ‘zoals gewoonlijk’ een gedeelte uit de Bijbel te lezen? Op die manier is het zo eenvoudig om in gesprek te komen met mensen over wezenlijke zaken. Ik denk dat we, door onszelf ‘op te sluiten’ in onze huizen en in onze eigen kring heel veel mogelijkheden voorbij laten gaan om te getuigen.
Tegelijk ervaar ik ook dat de omstandigheden zo kunnen zijn dat je je handen vol hebt aan je eigen gezin. Zelf heb ik net een jaar achter de rug waarin ik heel veel ziek geweest ben, met een grote operatie als gevolg. In het afgelopen jaar hebben we nauwelijks ‘onbekenden’ uitgenodigd. We hebben minder vrijwilligerswerk gedaan. Maar betekent dat dat je niet tot zegen kunt zijn?
Zoek in zulke periodes andere manieren om de zieken te ‘bezoeken’ en de hongerigen ‘te eten te geven’. Dat kan ook via een kaartje, een gift, een maaltijd bezorgen. En zet in betere tijden je voordeur weer open.
Dit is een onderwerp wat mijn hart heeft. In het boek ‘Elke dag nieuw – roeping en verwachting voor moeders vandaag’ heb ik aan de hand van de geschiedenis van Martha en Maria uitvoerig geschreven over gastvrijheid en de zegenrijke mogelijkheden die de Heere ons daardoor heeft gegeven.
Hoe houdt je de balans tussen de zorg voor je gezin en ontspanning voor jezelf als moeder?
Goede vraag! Ik denk dat ontspanning heel belangrijk is om op te laden en goed voor je gezin te kunnen zorgen. Hoe die ontspanning eruit ziet zal voor iedereen verschillend zijn. Ik heb de afgelopen jaren wel geleerd dat het in hele kleine momenten kan zitten. Maar dat ik die momenten wel bewust moet creëren. Op Elke Dag Nieuw staat een artikel met de titel ‘eilandjes van rust’. Dat gaat hier over. Hoe creëer je (kleine) eilandjes van rust? Ik ben vaak geneigd om op rustige momenten mijn telefoon te pakken. Maar eigenlijk merk ik dat ik daar niet van opknap. Daarom is het zo goed om bewust eilandjes van rust te creëren en een plek te geven in je dag en in je week.
Ik ben vaak zo ontevreden, ondankbaar en een mopper-moeder… Ik zou het zo graag willen veranderen, maar toch gebeurt het elke keer weer opnieuw. Wil je hierop reageren?
Ik ook! De ene dag ga ik als een zonnetje en vind ik mezelf best een hele leuke moeder. De volgende dag mopper ik weer wat af en denk ik: ‘ik ben hier ook gewoon niet geschikt voor.’
Maar waar komt mijn gemopper nu vandaan? Soms ben ik te druk en heb ik te veel in mijn hoofd wat speelt buiten het gezin. Ik moet dan elke keer heen en weer schakelen en dat kost energie. Soms vind ik mijn andere bezigheden gewoon belangrijker en heb ik het gevoel dat de kinderen me daarbij in de weg staan. Soms vind ik mezelf gewoon een beetje zielig. Omdat ik weinig gezellige dingen heb. Omdat de kinderen niet goed luisteren of ruzie maken. Omdat het alwéér regent. Soms laat de Heere me dan zien wat ik verdiend heb, en wat Hij mij in plaats daarvan wil geven. Dan kom ik weer op mijn plek terecht! Aan Zijn voeten.
Van mezelf ben ik er ook helemaal niet geschikt voor. Ik zal uit mezelf nog heel vaak mopperen. Ik moet elke keer weer erkennen dat ik er helemaal niets van maak, elke dag alleen maar zonden toevoeg. Ik bid dat de Heere me daardoor steeds meer leeg wil maken van mezelf, en mij vervullen wil met Zichzelf.
Nooit leerde ik mezelf meer kennen dan sinds ik moeder ben. Kinderen komen zo dichtbij, zijn er de hele dag. Ze zien alles van ons, en door hun ogen zie ik mezelf ook zoals ik echt ben. De schijn die ik naar collega’s nog kon ophouden vervalt bij mijn kinderen. Ik kan mezelf niet mooier voordoen dan ik ben. Daarom is het zo’n voorrecht om elke dag weer te mogen besluiten op mijn knieën en te mogen zeggen: ‘Heere, ik heb het weer helemaal verkeerd gedaan. Wilt U ondanks dat toch Uw werk doen in ons gezin en in het leven van onze kinderen?’
Bedankt Elise voor de duidelijke en mooie antwoorden!
Tip: Je kunt je nog steeds aanmelden voor de ‘Moeskruid Bijbelleesgroep‘!
En vind je het fijn om, in deze coronacrisis, met andere (christelijke) moeders te praten? Elise heeft hiervoor vorige week een forum geopend. Welkom!
Recente reacties